- guşənişin
- f. bax: haşiyənişin (2-ci və 3-cü mənalarda)
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
guşənişin — is. <fars.> Cəmiyyətdən, adamlardan qaçan adam; asket, zahid. Guşənişin olmaq – bir yerdə qapanıb qalmaq, evdən bayıra çıxmamaq. <Şah:> Mən ona Mazandaran hökumətini vermişəm, gedib əyləşib orada, olub guşənişin. Ə. H.. // Sif.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
guşəgir — f. bax: guşənişin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
guşənişinlik — is. Guşənişin adamın halı; asketlik, zahidlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaviyənişin — ə. və f. 1) bucaqda duran, küncdə oturan; 2) tərki dünya; guşənişin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sövməənişin — ə. və f. sovməədə duran, bir guşədə yalqız oturub ibadətlə məşğul olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
akif — ə. 1) çalışqan, səyli; 2) tənha, tək yaşayan, guşənişin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
e’tikaf — ə. tənha yaşama, guşənişin olma, yalqız həyat keçirmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
inzivanişin — ə. və f. evdə oturub heç yerə çıxmayan; guşənişin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
münzəvi — ə. tənha həyat keçirən; guşənişin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
münzəviyanə — ə. və f. tənha həyat keçirən kimi, guşənişin kimi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti